Eksperci donoszą, że dzięki obniżce stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej mamy okazję skorzystać z rekordowo taniego kredytu. Nie można jednak zapominać o tym, że stopy procentowe, choć teraz obniżone, w przyszłości mogą powędrować w górę.

Oprocentowanie kredytu hipotecznego, o którym potencjalnego klienta poinformuje pracownik banku, stanowi sumę marży i Wiboru. Marża ustalana jest przez każdy bank indywidualnie, zatem różnice pomiędzy ofertami instytucji mogą być znaczące. Banki nie mają jednak wpływu na Wibor – stawkę zajmującą najczęściej większą część oprocentowania. Najdokładniejszym odzwierciedleniem oferty kredytu hipotecznego będzie oprocentowanie rzeczywiste, które obejmuje wszystkie koszty zobowiązania, czyli oprócz marży i Wiboru także prowizję za udzielenie kredytu, wszelkie ubezpieczenia i odsetki.

Kusząca propozycja banku

Banki korzystają najczęściej z Wiboru 3M – aktualizowanego co trzy miesiące. Obecnie wynosi on 2,7 proc., podczas gdy w sierpniu 2012 roku było to aż 5,11 proc. Zakładając przeciętną marżę banku wynoszącą 1,6 proc. i porównując te dwa okresy w odniesieniu do oprocentowania, stawki wynosiłyby odpowiednio 4,3 proc. (dziś) i 6,71 proc. (przed rokiem). Niższe oprocentowanie kredytu wpływa m.in. na zdolność kredytową – przyszły kredytobiorca może uzyskać wyższy kredyt ze względu na niższą wysokość raty. Ten argument wykorzystują także banki, jednak trzeba być ostrożnym i rozsądnie podchodzić do swojego domowego budżetu.

Chęć zadłużenia się na więcej, czyli zainwestowania w większy dom, nie może przyćmić kosztów związanych z budową nieruchomości. Realne oszacowanie kosztów, ryzyka związanego ze spłatą wysokiego zobowiązania przez kilkanaście czy kilkadziesiąt lat oraz świadomość tego, że stopy procentowe, choć póki co niskie, w przyszłości mogą wzrosnąć, nie zaszkodzi, a jedynie może uchronić przed niewłaściwą decyzją, której konsekwencje będzie się odczuwało przez lata.

1/3 wypłaty na ratę

Jako idealną wysokość raty zakłada się, by suma kosztów związanych z pokryciem zobowiązania dla banku nie przekraczała 1/3 miesięcznych dochodów kredytobiorców. Pozostałe 2/3 wynagrodzenia określane są jako budżet potrzebny do pokrycia dodatkowych płatności, kosztów życia. Jeśli łączne zarobki kredytobiorców opiewają na kwotę 7 tysięcy złotych miesięcznie, to rata kredytu hipotecznego nie powinna przekroczyć 2300 złotych. Określając całość inwestycji przy takiej racie, kredytobiorcy bez wkładu własnego, zadłużając się na 25 lat, mogliby zaciągnąć kredyt w wysokości 420 tysięcy złotych.

Choć propozycja banku może przekraczać przykładowe założenia, warto samodzielnie określić, na co nas stać. Przed podpisaniem umowy nie zaszkodzi sobie zadać pytania: „co by było, gdyby” niekoniecznie w odniesieniu do nadziei na wyższe zarobki, ale przede wszystkim na ewentualne problemy czy dodatkowe wydatki, które mogą być przeszkodą w zapanowaniu nad ratami kredytu hipotecznego.

Hanna Hylińska
Redaktor Bankier.pl